Me oppose present I-T Act 66A, Demanding change on it

ஒவ்வொருவரின் எண்ண வெளிப்பாட்டின் விகிதம் வித்தியாசப்படுகிறது.அதன் காரணமாகவே சார்ந்தும்,சாராத பதிவுகளும்,பின்னூட்டங்களும் இணையதள பகிர்வாக அமைகின்றது.என்னைப்பொறுத்த வரையில் எனது கருத்து வெளிப்பாடுகளை விட யார் என்ன சொல்கின்றார்கள் என்பதை உள்வாங்கிக் கொள்ளுவதையே முதன்மை படுத்துகிறேன்.தற்போதைய பதிவுலக விவாதங்கள் பலரின் மனதிலும் ஒரு திருப்பத்தையும், வேண்டாம் ஆணி என்ற சிந்தனையையும் தோற்றுவித்திருக்கும்.பணி,குடும்பம்,பதிவுகள் என்ற முக்கோணத்தில் பதிவுகளுக்கான கால நேரத்தை அதிகம் ஒதுக்க முடியாத முந்தைய தருணங்களில் வெறுமனே பார்வையாளனாக மட்டும் இருந்து விடலாமே என்று தோன்றியதுண்டு.

ஆனால் தற்போதைய சூழலில் ஒதுங்கி கொள்ளலாமே என்ற யோசனையை விட இது எதுவரை போகும் தூரம் என்ற எண்ணமே வலுவாக நிற்கிறது.பதிவுலகில் முதல் அடி எடுத்து வைக்கும் போது விட்டுப்போன தமிழை தொட்டுப்பார்க்கலாமே என்ற எண்ணம் மட்டுமே இருந்தது.அடுத்து பின்னூட்டங்களின் பல பரிமாண கவர்ச்சி பதிவுலகில்  சிக்க வைத்தாலும் கூட  தொடர் நடையில் சமூக ரீதியாக என்னை பாதித்த விசயங்கள் இரண்டு.ஒன்று ஈழப்போராட்டமும்,அதனோடு தொடர்புடைய தி.மு.கவின் ஆட்சி முறையும்.தி.மு.க பற்றி சொல்வதாலேயே தற்போதைய அ.தி.மு.கவுக்கான அங்கீகாரமென்று பொருளில்லை.இப்போதைய ஆட்சி சூழலை திருப்பி போடும் வலு ஜனநாயக தேர்தல் என்ற ஆயுதத்திலும் மக்கள் மறதி என்ற குணத்தாலும் மாறிப்போகலாம்.ஆனால் வரலாற்றை திருப்பி போட முடியாத நிகழ்வின் ரணங்களை மாற்றும் சக்தி ஒட்டு மொத்த தமிழர்களுக்குமில்லாத சோகத்தை எங்கே புலம்புவது?

இன்னொரு புறம் இந்திய அரசியல் கோமாளித்தனங்களும்  அதனால் வருங்கால சந்ததிகளின் பாதிப்புக்கான கவலையும்,உலக நாடுகளின் சுயநலங்கள் மட்டுமே கலந்த வியாபாரத்தனமும் நோக்கும் போது எவையும் என்னோடு சக்திக்கு அப்பாற்பட்ட விசயமே என்ற போதிலும் மனதில் தோன்றும் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த கிடைத்த ஒரே ஆயுதம் பதிவுகள் மட்டுமே.சமூகம் எப்படியோ நாசமாகப் போகட்டும் என்று ஒதுங்கிக் கொண்டால் நுகர்வு கலாச்சாரத்துக்கென பலவழிகள் இருக்கின்றன.ஆனால் கருத்து வெளிப்பாடுகளுக்கு ஏதாவது ஒரு விதத்தில் பொருள் இருக்கிறது.குறைந்த பட்சம் பின்னாளில் சொன்னதை எடை போடும்,அசை போடும் அனுபவமிருக்கிறது.

மேலே சொன்னது போல் விட்டுப்போன பழக்கமான வாசிப்பே முதன்மையென்பதாலும் தினத்தந்தி,குமுதம் என்ற அரிச்சுவடிகளிலிருந்து இலக்கிய வாசம் வரை கொஞ்சமோ கொஞ்சம் முதிர்ச்சியடைந்து இப்போதைய இணையகாலத்தில் பொது ஊடகங்களை நோக்கும் போது வியாபாரமும்,சார்பு நிலையும் மட்டுமே முதன்மையாக நிற்பதால் நீ சொல்!நான் கேட்கிறேன் என்றும் சமரசம் செய்ய முடியாத சூழலில் ஜார்ஜ் புஷ் சொன்னமாதிரி இரண்டில் ஒன்றைத்தான் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டுமென்றால்.....

பதிவுலக இரண்டு பெருசுக பதிவை அப்படியே ஒத்தி எடுத்து  ஒட்டவெச்சுடலாமென்றுதான் பார்த்தேன்.அப்புறம் தட்டச்சு செய்தவுடன் பதிவு இப்படி பிரசவமாகி விட்டது.அதனால் பெருசுகளை இணைப்பில் கட்டிப்போட்டுவிட்டேன்.

பெருசு 1: http://dharumi.blogspot.in/2012/11/601-i-t-act-section-66.html

பெருசு 2: http://vovalpaarvai.blogspot.com/

சுருக்கமாக ரவி சீனிவாசன் என்ற அறிமுகமேயில்லாத அடக்கி வாசித்த பதிவருக்கும் குரல் கொடுக்க வேண்டிய அவசியமிருப்பதால்

நம் உரிமையையும், சுதந்திரத்தையும் காப்போம்.
இதற்காக பதிவர்கள் ஒன்று படுவோம்.